Bóndinn á Grænmó

Stóri-Grænmór hét eitt af fornbýlum þeim sem höfðu verið í byggðarlagi því í
Norðurmúlasýslu, sem Eyjar heita.
Á 17. öld löfðu enn uppi kofar á Grænmó, og fékkst lengi taða af bæjarrústunum.
Á bæ þessum var illt vatnsból á vetrum, svo sækja varð vatn í Lagarfljót, sem þá
rann í öðrum farveg en nú, og miklu nær bænum, en þó var þangað
löng stekkjargata.

Einu sinni í kafaldsbyl ætlaði bóndinn á Grænmó að sækja vatn í Lagarfljót, og
kom ekki aftur. En um nóttina var þessi vísa kveðin á glugganum uppi hjá konunni:

Frost og fjúk er fast á búk,
frosinn mergur í beinum;
Það finnst á mér, sem fornkveðið er,
að fátt segir af einum.

Þótti mönnum bóndinn ganga mjög aftur eftir þetta, og lagðist þá byggð niður á Grænmó